Սիրիայի մասին վերլուծություններ գրելը սխալ եմ համարում, քանի որ փորձագետ չեմ այդ հարցում, բայց սա ևս մեկ անգամ լրացուցիչ դաս է հասկանալու, որ երբ քո պետության պաշտպանության հույսը դնում ես այլոց վրա, չես ստեղծում ուժեղ ու հզոր անվտանգային համակարգ, դրանով իսկ դառնում ես շատ խոցելի, քո հաշվին վաղ թե ուշ կարող են պայմանավորվել հենց քո անվտանգության թվացյալ երաշխավորները, պայմանագրերն էլ չեն փրկի, տարածքային ամբողջականության ճանաչումը՝ ևս: Հենց սա տեղի ունեցավ հաշված օրերի ընթացքում Սիրիայի ճակատագրի դեպքում։ Մեծ առևտուր գնաց ՌԴ-ի, Իրանի ու Թուրքիայի միջև, ամեն մեկը մի բան շահեց, իսկ Սիրիան հայտնվեց ահաբեկչական խմբավորումների ձեռքին՝ դրանից բխող բոլոր աղետալի հետևանքներով:

Ցավոք, տարածաշրջանում լարվածության ֆոնի դրամատիկ զարգացումը գուժում է ապագայում նոր հակամարտության օջախների բռնկման մասին։

Սիրիայում թուրքական ահաբեկչական խմբավորումները գրոհում են հյուսիսից և հարավից:

Ըստ ամերիկյան New York Times պարբերականի անանուն աղբյուրների՝ Իրանը սկսել է Սիրիայից դուրս բերել իր հրամանատարներին և զինվորական անձնակազմը, քանի որ այլևս հնարավոր չի համարում պահպանել նախագահ Ասադի իշխանությունը։

Թուրքիայի կողմից հովանավորվող ահաբեկչական խմբավորումները անարգել գրավում են Սիրիայի քաղաքներն ու գյուղերը, իսկ սիրիական բանակը ուղղակի լքում է իր դիրքերն առանց դիմադրության...

Ես չգիտեմ՝ կկարողանա՞ արդյոք Ասադի իշխանությունն այս անգամ էլ դուրս գա ճգնաժամից, բայց եղածն արդեն բավական է, որպեսզի հստակ լինի մեկ բան. մեծ առևտուր է տեղի ունեցել և այդ առևտրում վաճառվել են Սիրիայի շահերը։ Ավելի ճիշտ, հենց ինքը՝ Սիրիան։

Պատգամավոր Ագնեսա Խամոյանն օրերս լավ «մեխեց» Նիկոլ հայադավին, ափսոս չշշպռեց վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնողին՝ ստո՛ւմ եք, լկտիաբար ստում, ու մեկ էլ ափսոս, որ դիմեց պարոնով… «Ազգային ժողով» կոչվածում պատգամավոր, «Հայաստան» խմբակցության անդամ Ագնեսա Խամոյանը դեկտեմբերի 4- ին առավել քան ուշագրավ բացահայտում կատարեց : «Առավել քան», որովհետև նրա հայտնած տեղեկությունը ոչ միայն ուշագրավ է, այլև իր մեջ պարունակում է Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնողի կամ քննիչի կողմից առերևույթ հանցագործության հատկանիշ:

Ե՛վ հայերը, և՛վրացիները քաղաքական առումով իմբիցիլներ են: Սա նշանակում է, որ երկու ժողովորդներն էլ ձախողել են, որպես քաղաքական ինքնուրույն միավոր՝ սեփական քաղաքական օրակարգ ստեղծելու և սեփական ժողովրդին ազգային նպատակների շուրջ համախմբելու առումով:

Սիրիայում այսօր ընթանում է մի գործողություն, որը պետք է դիտարկել աշխարհաքաղաքական վերադասավորումների մեջ, որտեղ փորձում է իր ազդեցության գոտին ընդլայնել Թուրքիան։ Հայաստանի համար ամենավատ սցենարը կարող է լինել Սիրիայում թուրքամետ իշխանության հաստատումը։

Եթե ես լինեի որոշողը… Եթե ես լինեի որոշողը, ամերիկացի հայտնի հեռուստահաղորդավար և հարցազրուցավար Թաքեր Կառլսոնին Խաղաղության նոբելյան մրցանակ կշնորհեի ռուս- ուկրաինական կամ, ավելի ճիշտ, Արևմուտք- Ռուսաստան հակամարտության վերաբերյալ ճշմարտությունն ամերիկյան հասարակությանը հնարավորինս հասցնելու և միջուկային համաղետը կանխելու անկեղծ ջանքերի համար: